İndigo M.Ö. 3 binyıldan itibaren çivit otu veya Indigofera’dan ( bitki) elde edilen antik bir boyadır.
   Buna ; M.Ö. 2400 yıllarına ait Mısır’da bulunan keten mumya bezlerinin sınırlarında bulunan mavi çizgiler örnektir.
   Konu ile alakalı kaynaklar, mavi boyalı (eski) keten kumaşların indigo ile boyanmış olma ihtimalinin çok yüksek olduğu iddia edilir; sebep indigo’nun keten boyamada çok daha iyi netice verdiği düşünülüyor. Keten boyamada indigofera bitkisinden ve çivit otundan elde edilen boyarmaddeler uzun yıllardır kullanılmaktadır. Görülen , antik mavi tekstillerin, her iki bitkiden elde edilen boyarmaddelerle boyanması sonucunda boya kalitesi ve karakteristiği arasında ciddi bir fark bulunmamakta ve ayırt edilmesi oldukça zordur.
   Büyük Gezgin Marco Polo, gezileri sırasında Asya’ya döndüğünde ve indigo’nun gerçekte bitkilerden elde edildiğini mineral olmadığını açıkladı.
    15.  yüzyılın sonlarına doğru ise Vasco da Gama, Çin’e giden bir deniz yolu buldu, İndigo’nun doğrudan ithal edilebilmesini sağladı. Bunun arkasından Hindistan’da büyük çaplı indigo yetiştiriciliği başladı ve 1600’lü yıllarda büyük miktarda indigo, Avrupa’ya ihraç edildi. Buna paralel olarak İndigo maliyeti ciddi ölçüde düştü ve 17. yüzyılın sonunda Avrupa’da neredeyse Çivit’in yerini tamamen aldı. Indigo, ideal bir ticari emtia oldu ve ” Blue Gold ” olarak anıldı. Oldukça değerli, kompakt ve uzun ömürlüdür.
Hindistan’da en az 50 farklı İndigofera türü gelişiyor.
Yunanlılar, bu mavi pigmenti ‘Hindistan’ anlamına gelen ‘indikon’ olarak adlandırdılar ve bu kelime İngilizce kullanımda ” indigo ” haline geldi.